Dag 6: Paspoorten: check!

Hoi kinderen van groep 6/7,

Dag 6 van een onvergetelijke studiereis. Een reis die waarin ik ontzettend veel heb meegemaakt. En een reis waar ik meer heel veel plezier op terugkijk.

Ik denk dat jullie het meest uitkijken naar de paspoorten die de Hongaarse kinderen hebben ingevuld. Er was lange tijd onduidelijkheid over of we überhaupt deze paspoorten konden krijgen. Op dag 6 was het eindelijk zo ver. We mochten met zes jongens een les geven van 45 minuten in groep 7 van de school waar we op dinsdag ook waren geweest. Remy en ik begonnen met de bodysound activiteit. Hierbij mocht niet gepraat worden. Dit deden we omdat de kinderen maar een klein beetje Engels konden verstaan. Op deze manier hadden we direct de aandacht van de kinderen en ze deden uitstekend mee!
Vervolgens gingen de kinderen de paspoorten invullen en heb ik de paspoorten van jullie uitgedeeld. Ze vonden het erg leuk om te lezen wat jullie hadden geschreven. Er zaten maar 15 kinderen in deze klas, dus helaas kan niet iedereen persoonlijk een paspoort ontvangen. We maken hier komende donderdag twee- of drietallen voor.

Ten slotte verzorgden de andere jongens de ‘regendans’ met de kinderen. Door middel van het knippen van vingers, het wrijven in je handen en het stampen op de grond, ontstond een soort regen en onweer geluid. Het was erg goed gelukt!

Na een goede lunch namen we afscheid van de Hongaarse studenten en begeleider Zoltan. De terugreis verliep prima, maar duurde wel lang. Moe, maar terugkijkend op een top studiereis lig ik weer in mijn eigen bed.

Tot donderdag!

Groetjes,

Meester Pim

Dag 5: Kleuters

Hoi kinderen van groep 6/7,

De wekker om 5:45 uur. Opstaan, douchen, aankleden, ontbijten. Om 7:00 zitten we in de auto en bus naar de kleuterschool. Na ongeveer 20 minuten rijden komen we aan. Het gebouw bestaat uit twee delen. Er schijnt geen verschil te zijn tussen de twee gebouwen, zo zei de directrice. Toen we een uur in een kleuterklas zaten in het andere gebouw, bleek dit toch deels anders te zijn. Waar in het hoofdgebouw zo’n 15 spellen in de kast stonden, zo stonden er 3 in het andere gebouw. Verder was het opvallend dat de kinderen niet gezamenlijk eten. Eerst eten er vier kinderen. Als zij klaar zijn, mogen andere vier kinderen eten.

De kinderen hebben geen vaste tijd dat ze op school moeten zijn. Ze mogen tussen 6(!) en 9 uur binnenlopen. Ze kunnen uiterlijk tot 16:00 uur blijven. Het is dus mogelijk om een kind maar liefst 10 uur achter elkaar op een school achter te laten. Dat is enorm veel in mijn ogen. Na een uur mochten wij (4 studenten) ook zelf een kleine activiteit doen met de kinderen. Hier kregen we 5 minuten de tijd voor, want het was tijd om naar de basisschool te gaan aan de overkant van de straat. Na het lied ‘hoofd, schouders, knie en teen’ te hebben gezongen maakten we de oversteek naar de basisschool. De derde basisschool in drie dagen. Ook deze school (net als gisteren) leek welvarender te zijn dan de gemiddelde basisschool in Hongarije. Ook hier hadden ze een smartboard in het lokaal. Net als op de andere scholen die we bezochten, waren de kinderen hier ook erg braaf. Als de leerkracht aan het woord is, luisteren de kinderen. Het is uit den boze om dan te praten. Dat zijn wij niet gewend;).

Het meest bijzondere van vandaag was de gymles. Zie hiervoor de foto’s. De filmpjes zal ik in de klas laten zien. Als de les begint, staan alle meisjes vooraan in een rij naast elkaar. Alle jongens staan erachter in een rij. De leerkracht is erg streng en zit er bovenop. De kinderen verdelen zich in vier groepen en gaan allemaal een andere activiteit doen. Ze wissel na ongeveer zeven minuten door. Het gaat allemaal in een enorm hoog tempo. Ik kan me voorstellen dat de kinderen na de les erg vermoeid zijn.

Verder hebben we het Balatonmeer bezocht. Omdat het nu nog niet warm is, waren er geen toeristen. In de zomer is het daar enorm druk. Iemand van onze groep besloot om toch in het water gaan, wat natuurlijk ontzettend koud was.

Onze laatste avond hebben we afgesloten met een gezamenlijk (alle Nederlandse studenten) etentje in een restaurant.

Hongaarse les:

Als je iemand groet, zeg je: Jó napot kivánok.

Als je weg gaat, zeg je: Szia.

Groetjes,

Meester Pim

Dag 3: School bezoeken in Veszprém

Hoi lieve kinderen van groep 6/7,

Voor mijn gevoel ben ik al een week in Hongarije. Iedere dag onderneem je veel dingen, je ziet veel en je loopt veel. Het zijn vermoeiende, maar leuke dagen. Wat ook erg leuk is, is dat je elkaar beter leert kennen. We zijn met een groep van in totaal 14 personen, bestaande uit toekomstig leerkrachten en twee leerkrachten van de pabo. De pabo is de school waar ik altijd naar toe ga.

Na de eerste (korte) nacht in Veszprém (4 uur slaap), gaat het vandaag echt beginnen. Na het ontbijt komen de Hongaarse pabo studenten ons hostel binnen met hun leraar. Deze leraar heet Zoltan. Hij spreekt goed Engels en dus kunnen we goed met hem praten. Hij gaf ons een korte les ‘Hongaars voor beginners’. Hierna zijn we te voet naar de basisschool gegaan. Hier mocht je niet filmen en geen foto’s maken tijdens de lessen i.v.m. de privacy van de kinderen. We gingen in groepjes van twee lessen bezoeken. Ik bezocht de lessen rekenen en muziek in groep 4. Iedere les duurt hier 45 minuten. Elke les wordt gegeven door een andere leerkracht. Het is dus niet zoals bij ons, dat juf Maud, juf Joyce en ik jullie het hele jaar lesgeven. Hoe zouden jullie dat vinden?

Tijdens de rekenles viel mij op dat er niet geleerd werd vanuit het boek, maar dat de leerkracht alles zelf moest ontwerpen. In groep 4 zijn ze vooral bezig met het automatiseren van de tafels 1 t/m 5 en 10. Ook kwam het optellen en aftrekken aan bod. De lerares had bijvoorbeeld allemaal kaartjes gemaakt met sommen erop.

Hierna volgde een korte pauze en gingen we verder met de muziekles. Ook deze les duurde 45 minuten lang. De kinderen bleven in hetzelfde lokaal (dat dan weer wel), maar een andere leerkracht zou de les geven. Deze verschilde niet heel veel met de lessen die juf Eefje aan jullie geeft. De kinderen hebben zelf muziek gemaakt met instrumenten als de sambabal, tamboerijn, triangel enz. Ze hebben gezongen en ze hebben bewogen op muziek.

Ik heb helaas niet de kans gekregen om jullie paspoorten aan de kinderen te geven. Ik heb dus ook nog niet de mogelijkheid gekregen om de kinderen paspoorten voor jullie te laten maken. Hopelijk kan dat morgen, als we een andere school gaan bezoeken.

Toen het 12:30 uur was, was het tijd voor de lunch. Na de lunch in de stad, kregen we een rondleiding van anderhalf uur. Aanvankelijk interessant, maar toen het maar bleef regenen en mijn sokken in een spons veranderde, werd het minder leuk.

Na een verse pasta hebben we de dag afgesloten in hetzelfde café als waar we gisteren waren geëindigd.

Tot morgen!

Groetjes,

Meester Pim

Dag 4: Verbazing

Goedenavond lieve kinderen van groep 6/7,

Negen graden en regen. Met zo’n weer lijkt iedere stad helaas minder mooi. Voor de tweede dag op rij bezoeken we een basisschool. Voor deze kinderen begint de dag al om 7:30 uur (vroeg he?). Ze krijgen telkens 45 minuten les van een andere leerkracht. Na iedere les hebben ze 15 minuten pauze. Ik mocht de lessen Frans en aardrijkskunde bijwonen. De les Frans werd gegeven aan 13 jarige kinderen en de aardrijkskundeles werd gegeven aan groep 6. Er waren verschillen tussen beide lessen. Vooral het enthousiasme van de kinderen was een groot verschil. De 13 jarige kinderen leken het totaal niet naar hun zin te hebben, ze waren erg stil en deden niet actief mee tijdens de les. En dit terwijl de lerares veel spellen met de kinderen deed. Ze speelden samen het spel Wie ben ik? , Kahoot en vele andere spellen.

De les aardrijkskunde was verbazingwekkend om te zien. Ze gebruikten ontzettend veel materiaal om educatieve spellen te spelen. Dit materiaal hebben de kinderen zelf gemaakt tijdens de lessen handvaardigheid. Ik heb ook een klein cadeautje gekregen, zie hiervoor de foto’s. Tijdens de les kwamen veel onderwerpen aan bod. Windrichtingen, provincies, buurlanden en hoogtes. Ook werd er gezongen tijdens de les over het Balatonmeer. Dit was tevens goed voor de concentratie.

Voor de meeste kinderen was de schooldag om 14:00 uur afgelopen. Dit is iedere dag anders. De school leek heel veel op een middelbare school in Nederland. Het was heel leuk en interessant om dit eens te zien.

Helaas kregen we ook op deze school geen mogelijkheid om de paspoorten te laten zien en in te vullen. We hebben afgesproken met onze begeleider dat we dit komende vrijdag alsnog kunnen doen! Maar eerst eens zien en dan geloven natuurlijk. Ik zou het erg jammer vinden als dit niet zou lukken.

We hebben ook nog een drama workshop gevolgd, samen met de Hongaarse studenten. Deze workshop werd gegeven die erg leek op Tito van Rocket Power. Kennen jullie hem? De workshop was erg grappig, maar soms ook ongemakkelijk. Ik zal een paar voorbeelden geven. We begonnen met een tikspel. Hierna gingen we in een kring staan en moesten we de bewegingen van Tito (niet zijn echte naam ;) nadoen. Er mocht niet gepraat worden! Ook moesten we schreeuwen en bewegen met onze billen. Hier werd natuurlijk ontzettend veel bij gelachen. Een andere oefening was dat we iedereen een hand moesten geven en recht in de ogen aankijken. Je moest verschillende emoties tonen. De ene keer moest je boos kijken, de andere keer blij. Dit ging nog een stapje verder. De volgende ronde moesten we elkaar aanraken. Twee handen op de wangen of op het hoofd, zo deed Tito het voor. Dit was best ongemakkelijk, omdat je sommige mensen pas een paar dagen kent. Al met al was het (opnieuw) een verbazingwekkende ervaring.

Op woensdagavond ben ik moe, kijk ik Fortuna Sittard – Feyenoord nog even op de laptop en ga ik vroeg slapen.

Tot morgen!

Groetjes,

Meester Pim

Dag 2: Boedapest & Veszprém

Sirenes. Verkeer. In twee woorden vat ik mijn nacht samen. In een drukke stad met een raam open slapen is blijkbaar niet zo’n goed plan. Na amper vijf uur slaap word ik wakker om 7:00 uur en moet ik zorgen dat de blog voor jullie online komt te staan. Om 8:15 uur is ‘ie af en kan ik na een frisse douche ontbijten.
Hierna leidde de gids van gisteren ons door een ander deel van de stad. We zagen weer mooie gebouwen, weer het waanzinnige uitzicht van gisteren over de rivier de Donau en de rest van de stad Boedapest. Na deze rondleiding hadden we vrije tijd. De één ging kaarten in een café, wij gingen lunchen en de kledingwinkels bekijken.
Om 17:30 uur vertrokken we per trein naar Veszprém. In deze stad gaan we de komende dagen scholen bezoeken en hoop ik jullie ‘paspoorten’ te bezorgen aan de Hongaarse kinderen.
De treinreis zou bijna 2 uur duren. Na 1 uur en drie kwartier stopte de trein. Het spoor was kapot, waardoor we niet meer verder konden rijden. We stapten uit op een verlaten station. We gingen van 25 graden in Boedapest naar 7 graden en windkracht 7 in Veszprém. Gelukkig stond er een bus voor ons klaar. Deze bus bracht ons naar Veszprém waar wij de komende dagen verblijven. Na een koud avondmaal besloten de jongens, waaronder ik dus, om de lokale kroeg op te zoeken. Na veel tafelvoetbal potjes gingen we rustig slapen. Om 6:00 uur gaat tevens de wekker al.


Tot morgen kinderen, tot de volgende blog!

Groetjes,

Meester Pim

Dag 1: Boedapest

Moederdag 2019. Ik sta op om 3:00 uur in de nacht. De halve maan zie ik door de ramen. Donker was het. Op Moederdag vertrok ik in alle vroegte naar het vliegveld van Düsseldorf in Duitsland. Nadat ik meester Remy (bekend van de les over logo’s maken) had opgehaald, kwamen we rond 5:20 uur aan op het vliegveld. De vlucht verliep prima, we kwamen na 2,5 uur aan in Boedapest, de hoofdstad van Hongarije. Met een busje reden we door de armoedige straten van Boedapest. Het zag er treurig uit. Vervallen flats en hobbelige wegen zorgden voor een sfeerloze omgeving.

Vervolgens werden we afgezet bij een hotel dat het tegendeel bewees. Op de hotelkamer hing een schilderij van Vincent van Gogh. Toch een stukje Nederland in Oost-Europa.

De rest van de dag hebben we 11 km gelopen. Tijdens deze wandeling veranderde mijn beeld over de stad. Opeens zagen we hele mooie kanten van Boedapest. We zijn over de winderige, maar ontzettend mooie Elisabethbrug gelopen. Hierna hebben we de Gellértberg beklommen. Dit deed me denken aan de trappen van Snowworld. Ook hier waren enorm veel trappen en er leek geen einde aan te komen. Samen met de nodige zweetdruppels bereikten we de top van de berg. Hier konden we genieten van een prachtig uitzicht. Ook was hier een miniatuur van de stad te zien. Voor mensen die visueel gehandicapt zijn is het mogelijk om met een braille instructie een voorstelling te maken van de stad.
Ten slotte zijn wij weer naar beneden gelopen en hebben we de dag afgesloten met een hapje en een drankje in een restaurant.

Woord van de dag: Köszönöm.

Betekenis: Dank u wel.

Veel plezier vandaag op school en tot de volgende blog!

Meester Pim

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Pim